Joannici w lubuskim

Joannici znani są jako zakon rycerski, chociaż ich powstanie związane jest z działaniem bractwa zawiązanego w 1070 roku przy szpitalu Jana Jałmużnika w Jerozolimie. Zadaniem bractwa była opieka nad pielgrzymami i szpitalami dla pielgrzymujacych do Jerozolimy. W 1099 roku Joannici uzyskali zgodę papieża na założenie zakonu i przyjęli Jana Chrzciciela jako patrona. Na początku nie był to zakon rycerski, ale dla wypełniania zadań nałożonych na zakon w jego szeregach zaczęli pojawiać się zakonnicy rycerze. Oprócz zadań związanych z prowadzeniem szpitali Joannici zaczęli wypełniać zadania czysto militarne. W połowie XII wieku działają już jako zakon rycerski.

Joannici otrzymywali nadania zamków na terenie Królestwa Jerozolimy, otrzymywali również nadania i przywileje od władców z całej chrześcijańskiej Europy. Na nadanych ziemiach organizowali komandorie, które gromadziły fundusze na zasadniczą działalność. W ten sposób Joannici trafili również na Pomorze Zachodnie, do Wielkopolski, a za Odrą do Brandenburgii. Podobnie było z Templariuszami, których część majątków w Brandenburgii, Nowej marchii, na Pomorzu Zachodnim i na ziemi Lubuskiej przejęli Joannici po likwidacji zakonu Templariuszy.

Łagów również należał do Templariuszy, którzy mieli tam swoja komandorię. Po likwidacji tego zakonu majątek przeszedł w ręce władców Brandenburgii, którzy zastawili go Joannitom jako zabezpieczenie pożyczki w 1347 roku, a później go przekazali na własność. W tym czasie Łagów był nieobwarowanym miasteczkiem z dworem władców. Joannici praktycznie natychmiast zaczęli budowę zamku, ale w nowym miejscu na wzgórzu w wąskim pasie ziemi między dwoma jeziorami. Miejsce posiadało naturalne walory obronne, a dodatkowo tamtędy przebiegał ważny szlak handlowy z Poznania na zachód, którego Joannici mieli chronić na swoim terenie. Początkowo zamek, zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu miał jedynie budynek mieszkalny wpisany w mury obwodowe oraz bramę chroniona wieżą. Stopniowo przez wieku rozbudowywano zamek do kształtu znanego dzisiaj. Jego walory obronne zostały potwierdzone w czasie wojny trzydziestoletniej, kiedy zajęli go Szwedzi, a Brandenburczycy bezskutecznie próbowali odbić. Obok zamku wyrosło niewielkie miasteczko chronione dwiema bramami. Zamek w Łagowie dotrwał do dzisiaj i jest użytkowany jako hotel.

Różne były koleje losu Joannitów, którzy po upadku królestwa Jerozolimskiego za siedzibę obrali Rodos, później Maltę, stad przyjęli nazwę Kawalerów Maltańskich. W Brandenburgii i na terenach współczesnej Polski północno-zachodniej pod koniec XIV wieku powstał Baliwat Brandenburski zrzeszający kilkadziesiąt komandorii pod mniej lub bardziej formalnym patronatem margrabiów Brandenburgii. W ramach Przeoratu Niemiec miał dużą niezależność, a w XVI wieku w ślad za władcami Brandenburgii Joannici z baliwatu Brandenburgii przeszli na luteranizm. Pomimo tego protestanccy Joannici zachowali związki katolicką częścią zakonu, a nawet łożyli na niego pewne fundusze. Ich losy potoczyły się różnie, ale zamki pozostały i świadczą o ich potędze.